بررسی پاسخ فاکتورهای آنتی اکسیدانتی و مواد موثر آلوئین و باربالوئین به تیمارهای نیتروژن و پتاسیم

گیاه آلوئه ورا به عنوان یک گیاه تجاری و دارویی بسیار مهم مطرح است که مورد توجه بسیاری از محققین بوده است. ژل گیاه آلوئه ورا از نظر دارویی حاوی آنزیم ها و متابولیت های با ارزشی است . هدف از این پروژه ارزیابی اثرات برهمکنش تیمارهای پتاسیم با تراکم کاشت بر روی برخی از فاکتورهای آنتی اکسیدان گیاه آلوئه ورا و میزان الوئین و باربالوئین بود. اثرات برهمکنش پتاسیم و نیتروژن در سه سطح 50 ، 100 و 150 کیلوگرم بر هکتار کودهای نیتروژن و پتاسیم و تراکم کاشت در سه سطح 2، 4 و 6 بوته در متر مربع مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که تیمارهای پتاسیم و نیتروژن تاثیر مثبتی بر روی میزان مواد موثره ژل گیاه آلوئه ورا دارد. به طوری که بیشترین میزان ایت ترکیبات موثره در تیمار k3d2 غلظت 150 کیلوگرم بر هکتار و تراکم 4 گیاه در متر مربع ، k2d1 برای پتاسیم و n3d2 و n2d1 مشاهده گردید از طرف دیگر تراکم کاشت تاثیر منفی بر میزان این ترکیبات داشت. به طوری که افزایش میزان کود برای هر دو تیمار تاثیر چشمگیری بر افزایش کیفیت ژل نداشته است و نتایج برای تیمارهای k1d3، k2d3 و k3d3 و همچنین n1d3، n2d3 و n3d3 تقریبا یکسان بودند. بنابراین افزایش تراکم کاشت به گونه ای باعث کاهش میزان مواد غذایی خاک در دسترس گیاهان، نور و به دنبال آن پدیده سایه اندازی شده است که افزایش غلظت تیمارها نیز به تنهایی قادر به بهبود میزان کیفیت ژل نشده است.